Wat je van een paard kunt leren!
Wat je allemaal van paarden kunt leren, bleek vandaag maar weer eens tijdens een kennismakingsdag voor een opleiding van Ebbinge. 15 dames en heren hadden zich verzameld bij Van Stal in Amstelveen voor een dag paardencoaching.
In de ochtend gingen we van start met individuele sessies en het middagprogramma bestond uit een aantal groepsopdrachten. Een van de deelnemers kwam tot een mooi inzicht in zijn individuele sessie.
Ik had hem de opdracht gegeven om contact te maken met het paard en om vervolgens het paard uit te nodigen een rondje met hem te lopen in de paddock. Hierbij mocht hij het paard niet vastpakken aan het halster; het paard moest in vrijheid met hem meelopen. Hoe pak je zoiets aan als je geen ervaring hebt met paarden en je het eigenlijk ook best spannend vindt met zo’n groot paard??
Het contact maken met het paard ging best wel goed. Het paard had aandacht voor de deelnemer. Maar dan…. hoe krijg je dat paard in beweging? Uitnodigen om mee te lopen, vragen om mee te lopen, zelf weglopen en hopen dat het paard dan vanzelf wel mee loopt. Niets van dit alles had het gewenste effect. Een beetje duwen tegen het paard. Dat was echt onbegonnen werk, hoe harder de deelnemer duwde, hoe harder het paard terug duwde. Je wint het echt niet van een dier van 600 kg kwam hij achter. Al dat harde werk leidde ertoe dat het paard af en toe een stap zette, maar meelopen ho maar. Als bijkomende uitdaging begon het paard af en toe naar de deelnemer te happen. Hij beet niet echt, maar het was wel vervelend en hij werd er ook wel wat bang/onzeker van. Na een heleboel pogingen en wat aanwijzingen van mijn kant besloot de deelnemer nog een laatste poging te wagen. Aan zijn lichaamstaal zag ik dat hij iets dacht in de trant van: “het zal wel, ik probeer het nog wel een keer, ik zie wel wat er gebeurt.”. En ja hoor, het paard liep zonder enige twijfel een rondje met de deelnemer mee!
“Wat gebeurde er nou met jou toen ik je vroeg of je het nog een keer wilde proberen” vroeg ik na afloop van het rondje. Waarop de deelnemer antwoordde: “ik liet het los, het maakte eigenlijk niet zoveel meer uit.”. Op het moment dat de druk ervan af werd gehaald en de deelnemer los kon laten of de opdracht zou slagen, liep het paard moeiteloos met hem mee. Dit is een inzicht dat hem zeker zal kunnen helpen in toekomstige situaties, zowel zakelijk als privé.
Dan nog dat happen van het paard naar de deelnemer. Het paard bleef tijdens de sessie maar happen en de deelnemer deed er niet echt iets aan om hem daarmee te laten stoppen. Ik vroeg hem, of hij het happen herkende. Laat jij je (letterlijk of figuurlijk) wel eens bijten? In eerste instantie kon de deelnemer geen link leggen. Nadat hij er even over had nagedacht, kwam hij tot een inzicht: “Eigenlijk laat ik altijd best wel veel toe, zowel zakelijk als privé. Misschien soms wel een beetje teveel. Ik geef niet snel mijn grenzen hierin aan.”. Ook dit was een inzicht dat deze deelnemer meeneemt en waar hij mee verder kan.
Ik ben super trots op deze deelnemer voor de manier waarop hij zich heeft opengesteld en heeft ingezet tijdens deze dag! En dat geldt ook voor de andere deelnemers. Iedereen heeft er iets uitgehaald dat voor hem of haar van toepassing was. Een paar quotes van de deelnemers naar aanleiding van deze dag: “eerst kijken, dan leiden”, “less is more” en “geen mooiere samenwerking dan die in de kudde”. Het was een hele warme en ook hele mooie dag. Ik kijk alweer uit naar de volgende groep van Ebbinge die ik in september mag begeleiden!
